Tiger Rag gespeeld door Jan Roffel op het VPTO Paramount 450 => |
|---|
De Theaterorgels
Onderhouden door de NOF
De Nederlandse Orgel Federatie
De Nederlandse Orgel Federatie (NOF) is een landelijke vereniging die tot doel heeft om de nog resterende theater-, bioscoop- en studio-orgels in Nederland te behouden.
Bestaat uit leden en vrijwilligers
De NOF heeft leden en actieve vrijwilligers die met hart en ziel de theaterorgels in stand houden.
Voor ons en onze kinderen
Technische teams
Diverse actieve leden onderhouden, reviseren en herstellen de theaterorgels. Dit kost veel tijd en geld.
Alles ten bate van het Theaterorgel
Alle inkomsten zijn ten bate van het orgel zelf.
De vrijwilligers verdienen hier niets aan.
Vragen en Antwoorden
Een voorbeeld van de meest gestelde vragen en antwoorden over het theaterorgel
Veel mensen die nooit een theaterorgel hebben meegemaakt realiseren zich niet dat er niet gewerkt wordt met luidsprekers.
De muziek wat u hoort komt van echte muziekinstrumenten.
Deze echte muziekinstrumenten zijn strategisch opgesteld achter twee gescheiden ruimtes (orgelkamers) welke via grote houten lamellen (shutters) in verbinding komen met het publiek en organist.
Elke toets die door de organist op de speeltafel ingedrukt wordt, wordt boven vertaald in een commando naar de magneetventiel die op zijn beurt lucht stuurt naar een balg die dan weer het muziekinstrument bedient.
U kunt wereldwijd genieten van onze theaterorgels
Maar het is natuurlijk leuker en indrukwekkender om onze theaterorgels in levende lijve mee te maken
Daarom nodigen wij u van harte uit om eens samen met ons te genieten van dit prachtige muziekinstrument
Voor meer informatie, kijk ook eens op onze evenementen agenda.
Het technisch team heeft al heel wat uurtjes/dagen/maanden gestokenin de wederopbouw van het orgel. Het is al heel ver gevorderd.Om u te laten delen in deze voortgang van dit orgel, hier onze belevenissen. Deze pagina bevat aardig wat foto's. Dit betekent dat het inladen van deze pagina iets langer zal duren bij langzamere internetverbindingen. In september, oktober 2005 hoorden we van onze vriend en NOF- bestuurslid Jan de Boer dat het Compton orgel in Middelburg uitgebouwd moest worden en of wij daarbij wilden helpen.Wij zeiden daar spontaan ja op en op 4 november 2005 begonnen we enthousiast met behulp van een aantal bestuursleden en leden van de Zeeuwse Theater Orgel Stichting met het uitbouwen, met een huisje op een camping als uitvalsbasis. Al dat reizen vonden we maar tijdverlies.Op 11 november kwam een van de helpers met een grote vrachtwagen voorgereden en onder grote belangstelling van de lokale radio begon de verhuizing.Na het overgrote deel van de onderdelen als pijpen, windlades e.d. bij de opslagruimte in Hillegom te hebben gebracht, zijn we naar het einddoel gereden: het Kunkels Museum te Haarlem.Terwijl er werd overlegd over de bouw van de orgelkamers zijn we alvast begonnen met het reviseren van de windlades: magneetkapjes controleren op roest en schoonmaken, de magneten testen en kapotte repareren, de balgjes verwijderen en schoonmaken en de lijm- en pakkingresten uit de windlade verwijderen om de nieuwe balgjes zo snel mogelijk weer terug te kunnen plaatsen.Dat moest zo nauwkeurig mogelijk gebeuren om de kleppen goed hun luchtgaten af te laten sluiten. Gebeurd dit niet en je zet de pijpen terug en de wind aan: het orgel begint uit zichzelf te spelen, de zogenaamde ‘hangers’. Gevolg is een hoop extra werk, vaak in de meest onmogelijke houdingen.
Het Compton Theaterorgel heeft natuurlijk een rijke geschiedenis wat zo'n prachtorgel natuurlijk ook verdient.Van 2 december 1983 tot en met 3 december 2003 speelde het Compton 3/11 theaterorgel in de Concert- en Gehoorzaal te Middelburg. Het is misschien interessant om eens stil te staan bij een stukje geschiedenis van dit instrument. Even korte cijfers:1935 – 1961 De Majestic Cinema in Rochester;1961 – 1981 Roman Catholic Church in Orpington-Kent1981 – 2005 Concert- en Gehoorzaal te Middelburg2005 - tot ver in de toekomst ;-) Draaiorgelmuseum te Haarlem.We gaan dan terug naar 1935 toen het orgel gebouwd is. The John Compton Organ Company De vraag naar theaterorgels in het begin van de vorige eeuw resulteerde in de fabricage van deze orgels in verschillende delen van de wereld.Het pijpwerk was, onverschillig welk fabricaat, allemaal van gelijkwaardige constructie en karakter.Gebaseerd op de romantische stijl van de klassieke orgels rond 1900.De elektrisch aangedreven windvoorziening was technisch gezien in een ver ontwikkeld stadium in de tijd, dat dit type “unit”orgel – ook wel “extention”orgel genoemd – geaccepteerd werd als het meest geschikte orgel voor theaters.De elektromagneetjes, nodig om de windvoorziening voor de pijpen in de windladen te sturen, hadden het predikat “betrouwbaar” gekregen.Afgezien van dergelijke elektro-pneumatische akties voor de pijpen en percussies, werden dergelijke mechanismen ook gebruikt voor het zogenaamde multi-kontakt relais. Het relais, met als funktie het centrale schakelsysteem tussen de speeltafel en het pijpwerk, is te vergelijken met de funktie van de telefooncentrale als centrale schakel tussen abonnees in een telefoongesprek.Orgelbouwers baseerden de relais op het systeem als ontwikkeld door Würlitzer, naar de ideeën van de Engelsman Robert Hope Jones. Dit systeem had echter zeer veel ruimte en windtoevoer nodig en was dus zeer kostbaar.John Compton startte als enige orgelbouwer experimenten met een systeem, dat...
Het Tuschinski orgel In 1921 was het Amsterdamse Tuschinski Theater de eerste bioscoop in Nederland met een theaterorgel. Abraham Tuschinski had gehoord van het grote succes van de Wurlitzer orgels in Amerikaanse theaters wilde persé met de opening ook zo'n orgel in zijn zaal. Echter de Wurlitzer fabriek kon onmogelijk op tijd leveren. Maar Tuschinski was ter oren gekomen dat onlangs wel een Wurlitzer orgel in Brussel was geplaatst. Abraham Tuschinski toog naar Brussel en wist de bioscoopeigenaar aldaar met veel overredingskracht (en een groot geldbedrag) over te halen het zojuist geleverde orgel aan hem over te doen. Terug naar Amsterdam nam Tuschinski alvast een paar vitale onderdelen mee – ze mochten zich eens bedenken in Brussel...
